Seria Compucolor - pierwszy kolorowy komputer

 Oto seria produktów z serii Compucolor, czyli pierwszych kolorowych komputerów. Jeśli większość z was myśli, że właśnie pierwszym kolorowym komputerem był Apple II, to jest w błędzie. Takim był Compucolor czy też Intecolor, choć o wiele wiele mniej znany, głównie z powodu zbyt wysokiej ceny.

Compucolor to seria kolorowych mikrokomputerów wprowadzonych przez Compucolor Corporation z Norcross w stanie Georgia. Był to pierwszy kolorowy domowy system komputerowy z wbudowaną kolorową grafiką i przechowywaniem danych na dyskietce. Używał procesora Intel 8080. Pierwszy model był zestawem modernizacyjnym dla kolorowego terminala komputerowego firmy, zmieniającym Intecolor 8001 w Compucolor 8001 poprzez dodanie większej ilości pamięci RAM i wielu opcjonalnych systemów pamięci masowej. Wypuszczony w 1976 roku model 8001 został wkrótce zastąpiony przez Compucolor II w 1977 roku, chociaż dostawy rozpoczęły się dopiero w następnym roku. Compucolor II był mniejszy, tańszy i wykorzystywał nowo wprowadzone dyskietki 5,25 cala zamiast poprzednich modeli 8-calowych. Compucolor otworzył swój pierwszy detaliczny sklep komputerowy w Norcross w stanie Georgia w USA w 1979 roku, trafnie nazwany „Compucolor Computer Store”. Sklep odniósł ograniczony sukces w ciągu sześciu miesięcy funkcjonowania, po czym zrezygnowano z koncepcji sklepu. W 1983 roku Compucolor przestał działać. Compucolor i jego poprzednik, Intecolor, wyprodukowali trzy projekty komputerów (Intecolor 8001, Compucolor 8001 i Compucolor II) przez cały okres istnienia firmy macierzystej, Intelligent Systems Corporation. Firma ISC powstała w 1973 roku, aby produkować kolorowe terminale. Ale od początku..

Intecolor 8001

Ich pierwszym produktem był Intecolor 8001, inteligentny terminal oparty na Intel 8080. Wydany na początku 1976 roku składał się z zestawu wartego 1395 dolarów, opartego na 19-calowym monitorze CRT typu delta-gun RCA i był wyposażony w 4 kB pamięci o dostępie swobodnym (RAM). Trzy oddzielne działa elektronowe monitora dawały jasny i kolorowy obraz, ale miały tę wadę, że wymagały ciągłej regulacji, aby utrzymać odpowiednio ustawione działa. Oferował wyświetlacz graficzny o rozdzielczości 192 x 160 i wyświetlacz tekstowy 80 x 48 znaków (przy wysokości pojedynczego wiersza) lub 80 x 24 znaków (tryb podwójnej wysokości). Mógł wyświetlać 8 podstawowych kolorów RGB. Łączność była ograniczona do portu RS232.

Compucolor 8001

W grudniu 1976 nowo utworzona spółka zależna Compucolor wypuściła Compucolor 8001. Był to kolejny zestaw za 1295 dolarów, który przekształcił Intecolor 8001 w kompletny komputer z BASIC na wbudowanej pamięci ROM. Po pierwszym uruchomieniu urządzenie uruchamia się w „trybie terminala” i działa jako szklany terminal dla swojego portu RS-232. Naciśnięcie Escape-W uruchamia oparty na pamięci ROM interpreter BASIC, podczas gdy Escape-P uruchamia program do monitorowania kodu maszynowego. Zawierał również program pomagający w ustawianiu dział w monitorze. Dostępny był opcjonalny napęd „floppy tape” z dwoma 8-ścieżkowymi kasetami z taśmami, działający z prędkością około 4800 bps i przechowujący do 1 MB na taśmę. Taśmy były fizycznie identyczne jak zwykłe 8-ścieżkowe, ale miały na sobie znacznie mniej taśmy, dzięki czemu można było szybciej krążyć (taśmy 8-ścieżkowe nie mogą być przewijane). Napęd taśmowy okazał się zbyt wolny, aby był praktyczny, i nawet po stosunkowo krótkich okresach użytkowania taśma rozciągała się i stawała się bezużyteczna. W 1977 wydano kontroler dyskietek oparty na Western Digital FD1771 do obsługi 8-calowych napędów IBM 3740, a w 1978 inny obsługujący 8-calowe napędy firm Shugart i Siemens. Oryginalny BASIC 8001 oparty na pamięci ROM był klonem Microsoft BASIC dla 8080, różniącym się tylko sposobem obsługi ciągów znaków, co wymagało oddzielenia pamięci dla nich, gdzie X było liczbą bajtów i posiadało oddzielenie aby zwrócić oddzielenie ilości pamięci ogólnej i pamięci łańcuchowej. Po groźbach ze strony Microsoftu, ISC zawarł z firmą umowę na dostarczenie licencjonowanej wersji języka.

Compucolor II

W 1977 roku Intelligent Systems Corp ogłosił Compucolor II - wersję all-in-one systemu 8001 wykorzystującą tańszy 13-calowy telewizor kolorowy General Electric z sekcją strojenia; po chwili usunięta i zastąpiona dyskietką 5,25 cala zamontowaną pionowo. Reklamowano trzy modele, 8 KB Model 3 za 1495 USD,16 KB Model 4 za 1795 USD, 32 KB Model 5 za 2395 USD. Firma rozpoczęła sprzedaż systemów dopiero w połowie 1978 r., kiedy to Apple II był powszechnie dostępny z podobnymi specyfikacjami w niższej cenie. W lutym 1979 roku ceny zostały obniżone do 1695 USD za Model 4 i 1995 USD za Model 5. W przeciwieństwie do 8001, II uruchomił się w BASIC po uruchomieniu. Wciśnięcie Escape-D powoduje przejście do systemu operacyjnego dysku „File Control System”, a wciśnięcie Escape-E powoduje powrót do BASICa.

Compucolor II bazował na modelu 8080 pracującym w częstotliwości 1,99 MHz i wykorzystano w nim kontroler wideo SMC CRT5027, wyprodukowana w Japonii wersję Texas Instruments TMS 9927, zaprogramowana tak, aby zapewnić ekran w formacie 32 wierszy z 64 znakami na wiersz. Wewnętrzne oprogramowanie firmowe ROM pozwalało na tworzenie wykresów graficznych 128 H na 128 V dostępnych w ośmiu kolorach. Są trzy dostępne klawiatury posiadające 72 (standard), 101 (rozszerzone) lub 117 (deluxe) pojedynczych klawiszy. które są podłączone do komputera za pomocą 25-pinowego kabla taśmowego. Klawisze są typu "Cherry brand" o pełnym skoku ze złotymi stykami krzyżowymi z doskonałym wyczuciem i niezawodnością. Na klawiszach wygrawerowano specjalne legendy ułatwiające zarządzanie funkcjami komputera. Compucolor II wykorzystywał specjalnie zaprojektowany napęd dyskietek 51.2 KB 5.25", który został umieszczony po prawej stronie obudowy monitora. Projekt wykorzystywał interfejs szeregowy i był określany jako "Napęd Compucolor" lub "CD". Różnice w prędkości wrzeciona silnika powodowały trudności w odczytywaniu lub zapisywaniu dyskietek. Ponadto wystąpiło kilka problemów elektromagnetycznych w przestrzeni szafy, które zakłócały proces nagrywania i odczytu dyskietek. Dyskowy system operacyjny znany jako „File Control System” lub „FCS” został zaprojektowany we własnym zakresie. W FCS, gdy plik został usunięty, zostałby usunięty z woluminu listy plików, a pozostałe dane zostałyby przeniesione w celu wypełnienia sekwencyjnego pustego miejsca za pomocą 4 KB pamięci RAM wideo wyświetlacza jako pamięci bufora transferu. W dzisiejszych czasach pliki są automatycznie defragmentowane, aby zapobiec plikom krzyżowym.

Większość legalnie dostępnego oprogramowania dla Compucolor II została napisana przez wewnętrznych programistów. Ponad 20 tytułów oprogramowania (gier) zostało oficjalnie wydanych przez Compucolor z niestandardowymi okładkami 5-1/4": Air Raid, Othello, Blackjack, Bounce, Chess, Cubic Tic Tac Toe, Lunar Lander, Maze Master, Sharks, Shoot, Solitaire, Star Trader, Star Trip i Swarms. Nie zabrakło także hobbystów i grup użytkowników, którzy stworzyli oprogramowanie na sprzedaż lub „shareware” wśród swoich grup. Najważniejszym tytułem dla Compucolor II była prawdopodobnie gra o nazwie Star Trip, która naśladowała gatunek Star Trek. Inna linia oprogramowania do gier była również szeroko reklamowana i zawierała takie tytuły jak Lightning Command, Target Omega, Freebooter i Bomb Squad. Dostępne było również oprogramowanie zwiększające wydajność, takie jak edytory tekstu lub tłumacze języka programowania.

Źródło: kanał yt - fudgesauce