Twórcy Bombermana i ich upadek - historia Hudson Soft.

 Logo firmy

Hudson Soft Ltd. został założony w dzielnicy Toyohira-ku w Sapporo w Japonii 18 maja 1973 roku przez braci Yuji i Hiroshi Kudo. Założyciele dorastali podziwiając pociągi i nazwali firmę swoją ulubioną lokomotywą Hudson (zwaną "4-6-4", a zwłaszcza w Japonii jako C62). Hudson zaczynali jako amatorski sklep radiowy o nazwie CQ Hudson (CQ ハドソン), sprzedając urządzenia radiowe i artphotografie. Yuji Kudo początkowo planował otworzyć kawiarnię, ale była już jedna w tym samym budynku, więc decyzja o zmianie na sklep radiowy padła w ostatniej chwili. Chociaż obaj Kudo mieli wykształcenie wyższe, żaden z nich nie studiował przedsiębiorstwa. Czynnik ten w połączeniu z trudnością znalezienia godnych zaufania osób, które towarzyszyły Kudom w ich przedsięwzięciu, oznaczało, że Hudson nie mógł być niczym innym niż sklepem radiowym.

 Yuji Kudo

We wrześniu 1975 roku Hudson Soft zaczął sprzedawać produkty związane z komputerami osobistymi, a w marcu 1978 roku zaczął rozwijać i sprzedawać pakiety gier wideo. W tym czasie wiele amatorskich sklepów radiowych przechodziło na sprzedaż komputerów osobistych, ponieważ był to wtedy prawie ten sam sprzęt elektroniczny. CQ Hudson działał przez dziesięciolecia w Sapporo, dopóki Hudson Soft nie zamknęło sklepu w maju 2001 roku. Pod koniec lat 70. i na początku lat 80. Hudson Soft preferował podejście do jakości w marketingu gier wideo. W pewnym momencie firma wydała do 30 różnych programów komputerowych miesięcznie; z których żaden nie odniósł wielkiego sukcesu. Wszystko zmieniło się pod koniec 1983 roku, kiedy Hudson zaczął nadawać priorytet jakości nad ilością. Stał się wtedy pierwszym niezależnym dostawcą oprogramowania Nintendo dla Family Computer, a jego tytuł dla tej konsoli, Lode Runner, sprzedano w 1,2 miliona sztuk po wydaniu w 1984 roku

 Midtown Tower - była siedziba Hudson Soft

Firma kontynuowała rozwój gier wideo na platformach Famicom i platformach komputerowych (m.in. MSX, NEC PC-8801, ZX Spectrum), a w lipcu 1985 r. została zreorganizowana jako Hudson Soft Co., Ltd. Reklams odbyła się w sześćdziesięciu miejscach w całej Japonii, po raz pierwszy w branży gier wideo. Następnie został wydany Bomberman w grudniu tego roku na Famicoma i został uznany za "wielki hit" Hudson Soft. W lipcu 1987 r. Hudson opracował "System C62" i współpracował z NEC przy tworzeniu konsol do gier wideo PC Engine. Osiągnął drugi najlepszy sukces po Famicomie w Japonii, ale jego wydanie jako TurboGrafx-16 w Ameryce Północnej miało mniejszy udział w rynku niż nowe Nintendo Super NES, nowa Sega Genesis lub Neo Geo AES od SNK. W 1990 roku Hudson Soft opracował i opublikował gry wideo dla szeregu systemów. W 1994 r. 32-bitowy układ półprzewodnikowy "HuC62" został niezależnie opracowany przez Hudsona i użyty w konsolach do gier wideo NEC PC-FX.

 Hudson Soft HuC6270

W 2004 roku Hudson rozpoczął wspólne przedsięwzięcie z Flying Tiger Entertainment na 25 tytułów. 

Główna siedziba Hudson Soft została przeniesiona do Tokio w 2005 roku. Siedziba Sapporo funkcjonowała jako biuro drugorzędne. Firma straciła kilka kluczowych osób, począwszy od połowy lat 2000. Shinichi Nakamoto, który był z firmą od 1978 r. i twórcą serii Bomberman, rozstał się z nią w 2006 r. Weteran Takahashi Meijin zrezygnował w maju 2011 r .; dołączył do Hudson Soft w 1982 roku. Około lat 2010-2011 wielu pracowników wyemigrowało do zrestrukturyzowanego Nd Cubestudio, kierowanego przez Hidetoshi Endo, byłego prezesa Hudson Soft.

Relacje z Konami

Relację między Hudson Soft i Konami można prześledzić przynajmniej od 1985 roku, kiedy Hudson skonwertował grę arcade Konami - Pooyan na MSX i Famicoma. Ale proces przejęcia Hudson Soft przez Konami rozpoczyna się dopiero w 2001 roku. Hudson Soft został poważnie dotknięty upadkiem głównego banku Hokkaido Takushoku. Poszukując nowych alternatyw finansowych, firma po raz pierwszy weszła na giełdę w grudniu 2000 r., meldując się na giełdzie NASDAQ Japan. Doprowadziło to do nabycia przez Konami w maju 2001 r. alokacji akcji w wysokości 5,6 miliona akcji, stając się największym akcjonariuszem spółki. W ramach tego zakupu Hudson nabył oddział Sapporo w Konami Computer Entertainment Studio, zmieniając nazwę na Hudson Studio. W kwietniu 2005 r. kapitał został zwiększony poprzez przydział 3 milionów akcji od podmiotu trzeciego. Korporacja Konami, stanowiąca 53,99% akcji Hudson, została większościowym udziałowcem Hudson i spółką matką. Firma nadal była wydawcą gier wideo, ale ściśle współpracowała z firmą Konami, która stała się dystrybutorem Hudson w Japonii.

W kwietniu 2011 r. Hudson Soft przekształciła spółkę zależną należącą w całości do Konami. Spółka zależna w Kalifornii, Hudson Entertainment, została przez to zlikwidowana. 1 marca 2012 r. Hudson Soft oficjalnie przestał istnieć, gdy połączyło się z Konami Digital Entertainment, a jego firma muzyczna została wchłonięta przez KME Corporation. Zmiany nie były jednostronną decyzją Konami, ale raczej dobrowolną fuzją uzgodnioną przez obie firmy podczas posiedzenia zarządu, które odbyło się 12 stycznia 2012 r. Głównym powodem rozwiązania Hudson Soft była konsolidacja działań Hudson i Konami w jedną firmę.

Pomimo upadku Hudson Soft, Konami zamierzał nadal rozwijać i oferować produkty i usługi pod marką Hudson. Strona internetowa Hudson była początkowo zachowana i utrzymywana przez Konami. W praktyce jednak nie było żadnych znaczących działań ze strony Konami z marką Hudson, z wyjątkiem niektórych reedycji na Virtual Console. Na początku 2014 roku Konami zamknęło stronę internetową Hudson. Główna siedziba Hudson Soft w Sapporo przed rokiem 2005 nadal działała jako oddział Konami po absorpcji, aż do zamknięcia w październiku 2014 r. W 2015 roku Konami sprzedał budynek Sapporo, który od dawna był siedzibą Hudson Soft.

Hudson All-Japan Caravan Festival

Corocznie od 1985 do 2000 roku i sporadycznie od tego czasu Hudson Soft organizował zawody w całej Japonii zwane "Hudson All-Japan Caravan Festival". Przez większość lat rywalizacja koncentrowała się wokół pojedynczej gry, z początkowymi latami 1985 do 1992, z wyjątkiem 1988 roku, kiedy to wprowadzono shoot'em upy. W tych latach festiwal ten mógł być postrzegany jako znak popularności Hudsona. Późniejsze festiwale były mniej popularne i zawierały mniej uciążliwe gry. Kilka z tych późniejszych festiwali skupiło się na popularnej serii Bombermana. Wiele gier z wczesnych strzelanin używanych w konkursie Caravan obejmowało dwuminutowe i pięciominutowe tryby wbudowane w kartridże, aby umożliwić potencjalnym zawodnikom trening przed zawodami.

• 1985 - Star Force na Famicoma stał się pierwszą grą w letnich rozgrywkach w Japonii.
• 1986 - Star Soldier również na Famicoma stał się drugą grą turniejową.
• 1987 - Starship Hector (w Japonii, po prostu Hector '87) był trzecią i ostatnią grą na Famicoma, która pojawiła się na festiwalu Hudson Caravan przeniesioną na nowszy silnik PC. Pierwsze trzy części zostały skonwertowane w Hudson Caravan Collection dla Super Famicoma i Hudson Best Collection dla Game Boy Advance.
• 1988 - Power League (World Class Baseball w USA) stała się pierwszą grą na PC Engine, niecodzienną dla rozgrywki sportowej, a nie strzelanki.
• 1989 - Gunhed (Blazing Lazers) na PC Engine. Niewielka liczba wkładów została wyprodukowana dla konkurencji pod nazwą Gunhed Taikai (wydanie specjalne) i są one bardzo rzadkie i drogie dla najbardziej zapalonych kolekcjonerów
• 1990 - Super Star Soldier na PC Engine
• 1991 - Final Soldier na PC Engine
• 1992 - Soldier Blade dla PC Engine będzie ostatnim z popularnych festiwali, ponieważ późniejsze imprezy odbywały się przy użyciu bardziej swobodnego Bombermana i innych gier, które były wtedy popularne. Gry PC Engine z '90, '91 i '92 zostały ponownie wydane jako najlepsza kolekcja PC Engine - Soldier Collection na system PSP.

Bomberman nieśmiertelnym hitem 

Bomberman na MSX

Hudson Soft jest odpowiedzialny za takie serie jak Bomberman, Bonk i Adventure Island. Firma wydała także długą serię gier wideo w Japonii. Na Wschód od Edenu był klasyczną grą RPG osadzoną w fikcyjnej epoce z japońskimi motywami. Seria doszła do czwartej części, kiedy Hudson został wchłonięty przez Konami i został uznany za hit w Japonii. Druga wersja gry została powszechnie uznana za jedną z najlepszych gier RPG kiedykolwiek wydanych, 12 miejsce listy Famitsu wśród wszystkich gier wydanych w Japonii. Hudson Soft stworzył także długo działającą i docenianą przez krytyków grę Momotaro Dentetsu, grę planszową z motywami lokomotyw. Komiczna gra miała 16 części wydanych w Japonii. Przed absorpcją Hudson ponownie wydał kilka swoich pierwszych hitów na Game Cube w Japonii, w tym Adventure Island, Star Soldier i Lode Runner.

Adventure Island na Famicoma

Hudson miał długą historię tworzenia gier dla innych wydawców. Najbardziej znanym z nich była seria Mario Party, stworzona dla Nintendo. Opracowali osiem pierwszych części i spin-offów; jednak Mario Party 9 i wszystkie gry późniejsze zostały opracowane przez spółkę zależną Nintendo Nd Cube, która składa się z wielu byłych pracowników Hudson. Firma opracowała także Fuzion Frenzy 2 dla Microsoft, który został wydany na konsolę Xbox 360 w styczniu 2007 roku. Jeszcze bardziej osobliwym przykładem Hudsona co do tworzenia gier dla innego wydawcy jest Bomberman 64: The Second Attack. W przeciwieństwie do dwóch poprzednich gier na Nintendo 64, które zostały opublikowane przez Nintendo, ten został opublikowany przez Vatical Entertainment.

 Maskotka firmy - Bomberman

W podziękowaniu grupie Lubię stare gry (Ephe Gaming Team) za udostępnienie
https://m.facebook.com/groups/631424420349910