Home Pong - pierwsza konsola Atari

 Najbardziej zagorzali retromaniacy wiedzą jak bardzo popularny był Pong w latach 70-tych. Można go porównać do dzisiejszej pandemii covidowej - był wszędzie, pod różną mutacją i prawie każdy miał z nim styczność. Nie mogło więc obyć się bez konsoli, która przenosiła dwie kreski i latającą kropkę na nasz telewizor - konsoli Home Pong.

Po sukcesie Ponga, Bushnell zachęcił swoich pracowników do tworzenia nowych produktów. W 1974 r. inżynier Atari, Harold Lee, zaproponował domową wersję Ponga, która łączyłaby się z telewizorem: Home Pong. System zaczął się rozwijać pod kryptonimem Darlene, nazwanym na cześć atrakcyjnej kobiety pracującej w Atari. Alcorn pracował z Lee nad rozwojem projektów i prototypów i bazował na tej samej technologii cyfrowej, co w ich automatach. Obaj pracowali na zmianę, aby zaoszczędzić czas i pieniądze; Lee pracował nad logiką projektu w ciągu dnia, podczas gdy Alcorn debugował projekty w godzinach wieczornych. Po zatwierdzeniu projektów, inny inżynier Atari, Bob Brown, pomógł Alcornowi i Lee zbudować prototyp. Składał się on z urządzenia przymocowanego do drewnianego cokołu zawierającego ponad sto drutów, który ostatecznie został zastąpiony jednym układem zaprojektowanym przez Alcorna i Lee; chip jeszcze nie został przetestowany i zbudowany przed powstaniem prototypu. Został ukończony w drugiej połowie 1974 roku i był w tym czasie najbardziej wydajnym chipem stosowanym w produkcie konsumenckim.

Kto chce, kto chce? 

Można by pomyśleć, że kupujący powinni ustawić się w kolejce, aby zdobyć ten niesamowity nowy produkt, ale tak nie było. Ci, którzy wyrazili zainteresowanie domowym systemem gier telewizyjnych firmy Atari, spotkali się z Alem i Genem i omówili warunki, zasady i możliwości. To było problemem dla Atari, bo dotychczas byli to producenci i sprzedawcy gier arcade. Atari nie miało doświadczenia na rynku konsumenckim, żadnych możliwości produkcyjnych i nadal nie było pewności, ile będzie kosztować wytworzenie produktu. Jedno spotkanie naprawdę uderzyło ich w pamięć, gdy kupujący z Tandy Corporation, właściciel sieci sklepów Radio Shack, chciał kupić urządzenia Home Pong, aby sprzedawać je w swoich sieciach. Po omówieniu produktu kupujący od Tandy powiedział, że chce „rabatu z wyprzedzeniem”. Ani Al, ani Gene nie wiedzieli, co to jest, a kiedy zapytali o to, kupujący wyjaśnił - „To zniżka w oczekiwaniu na to, że ci zapłacimy”. Wtedy Gene odpowiedział: "Więc mówisz, że możesz nam nie zapłacić?" W związku z tym uprzejmie odrzucili jego ofertę, ku wielkiemu szokowi dla kupującego Tandy. W końcu było to Tandy, które było ogólnokrajową siecią i było uważane za „McDonalda wśród elektroniki”, ponieważ byli wszędzie, mieli duże zapasy części i byli jednym z największych sprzedawców bardzo popularnych stacji CB Radio w latach 70-tych. Mówienie im „nie” było jak mówienie „nie” dzisiejszemu Walmartowi.

Bushnell i Gene Lipkin zaczęli zatem szukać kupca wśród producentów stricte telewizyjnych i skontaktowali się z Tomem Quinnem z Sears, który z kolei był z... działu sportowego, a kilka dni później zorganizowali spotkanie z nim, aby uzyskać zamówienie sprzedaży. Ale aby uzyskać zgodę od działu artykułów sportowych, Quinn zasugerował, że Atari zademonstruje grę menedżerom w Chicago. 

Wielka prezentacja i problemy techniczne

Sears Tower w Chicago

Czas na wielką demonstrację. Nolan, Joe, Gene i Al są ustawieni w sali konferencyjnej Executive na szczycie wieży Sears, w pokoju jest telewizor, z którym mogą się połączyć, Al ustawia wszystko, czas, aby zadziwić ich swoim konsolowym Pongiem. Włącza się zasilanie i ... nic, żadnego obrazu, żadnego pisku, żadnego wyniku, nic. Al Alcorn wyłącza prototyp Ponga, odwraca go i zaczyna zmieniać niektóre połączenia między przewodami pod spodem w zorganizowanym chaosie, który tylko on byłby w stanie zrozumieć i rozszyfrować. Kilka szybkich zmian, aby Home Pong wyświetlał się na innym kanale i nagle telewizor ożył! Pojawiło się znajome pole do gry w Ponga, rozgrywka szła doskonale, a teraz nadszedł czas, aby porozmawiać o warunkach. W prototypie Home Pong nie było nic złego, na czym tak naprawdę polega problem, polegał na tym, że siedzieli pod największą i najpotężniejszą anteną nadawczą w okolicy, a ich sygnał całkowicie pokonał maleńki, wbudowany system nadawczy w obwodzie Home Pong, który przesyła sygnał telewizyjny przez kabel do telewizora. Pewne szybkie i umiejętne myślenie ze strony Ala zmieniło ustawienie kanału na taki, który nie byłby zajęty przez sygnał stacji telewizyjnej i nagle prototyp Home Pong był w stanie przesłać swój sygnał do telewizora w sali konferencyjnej. Ta trudność najprawdopodobniej spowodowała, że ​​Atari włączyło przełącznik wyboru kanału na swojej domowej konsoli i wszystkich innych, które wyprodukowali, aby umożliwić właścicielowi gry ustawienie alternatywnego kanału (3 lub 4), jeśli okaże się, że jakiś kanał nie działa z ich konsolą do gier.

A zatem Bushnell powiedział Quinnowi, że może wyprodukować 75 000 sztuk na czas świąt Bożego Narodzenia; jednak Quinn zażądał dwukrotności tej liczby. Chociaż Bushnell wiedział, że Atari nie ma zdolności do wyprodukowania 150 000 sztuk, zgodził się. Atari nabyło nową fabrykę dzięki środkom pozyskanym przez inwestora venture capital Don Valentine. Pod nadzorem Jimma Tubba fabryka spełniła zlecenie Sears. Pierwsze wyprodukowane jednostki zostały oznaczone nazwą Sears "Tele-Games". Atari wydało później wersję pod własną marką w 1976 roku.

Home Pong i reszta

Home Pong odniósł natychmiastowy sukces po jego ograniczonym wydaniu w 1975 roku przez Sears; w okresie świątecznym jednak udało się sprzedać około 150 000 egzemplarzy. Gra stała się wówczas najbardziej udanym produktem Sears, który przyniósł Atari nagrodę Sears Quality Excellence Award. Podobnie jak w przypadku wersji arcade, kilka firm wypuściło klony, aby wykorzystać sukces konsoli, z których wiele nadal produkowało nowe konsole i gry wideo. Magnavox ponownie wypuścił swój system Odyssey z uproszczonym sprzętem i nowymi funkcjami, a później wydał zaktualizowane wersje. Coleco weszło na rynek gier wideo ze swoją konsolą Telstar, która zawierała trzy warianty Ponga i została zastąpiona przez nowsze modele. Nintendo wypuściło Color TV Game 6 w 1977 roku, w którym wystąpiło sześć odmian elektronicznego tenisa. W następnym roku pojawiła się zaktualizowana wersja, Color TV Game 15, w której znalazło się piętnaście odmian. Systemy te stanowiły wejście Nintendo na rynek domowych gier wideo i pierwsze, które wyprodukowały same - wcześniej otrzymały licencję Magnavox Odyssey. Dedykowane konsole Pong i liczne klony stały się od tego czasu rzadkością na różnym poziomie.

źródło filmu: ArcadeUSA