Wczesna seria konsoli Oddysey

Poniżej prezentuje osiem rodzajów minikonsol z serii Odyssey, które ukazały się w latach 70-tych przed kolejną odsłoną konsoli firmy Magnavox. Wszystkie te konsole zostały wydane w USA po ich zakupie przez Philipsa w 1974 roku.

ODYSSEY 100



Odyssey 100 została wydana w roku 1975. Konsola wykorzystuje multi-chip dyskretny, co sprawia, że jest o wiele prostsza niż wszystkie późniejsze konsole Magnavox. W tym roku Magnavox miał już na myśli konstrukcję jednoukładową, ale chciał mieć produkt, który mogliby wypuścić od razu, gdyby Texas Instruments, dostawca ich pojedynczych układów do gier wideo, nie był w stanie dostarczyć go na czas.
Odyssey 100 została zaprojektowana wokół czterech układów Texas Instruments. Ma dwie gry (tenis i hokej). Żadna z gier nie posiada punktacji na ekranie, a system używa surowego brzęczka jako dźwięk. Konsola jest zasilana albo sześcioma bateriami „C”, albo z 9-woltowego zasilacza sieciowego. Każdy gracz ma do dyspozycji trzy pokrętła do ruchu w poziomie, w pionie i regulacji trajektorii piłki.

ODYSSEY 200



Odyssey 200 został wydana w 1975 roku jako luksusowa odmiana Odyssey 100. Korzystając z pojedynczego chipa TI, była ona bardziej poprawna od Odyssey 100 w kilku obszarach. Oprócz tenisa i hokeja, Odyssey 200 zawiera trzecią odmianę gry o nazwie „Smash”. Konsola była także pierwszym dedykowanym systemem z opcją czterech paletek zamiast zwykle dwóch. Podręcznik gry, a także dokumentacja serwisowa Magnavox opisują to jako opcję dla dwóch lub czterech „graczy”, chociaż sama konsola może być obsługiwana fizycznie tylko przez dwie osoby; w związku z tym 200 jest dziś często i błędnie określane jako konsola „czteroosobowa”. Odyssey 200 dodała także unikalną metodę niecyfrowej punktacji na ekranie, w której biały prostokąt przesuwał się o jedno miejsce w prawo za każdym razem, gdy gracz zdobył punkt. Podobnie jak Odyssey 100, Odyssey 200 jest zasilana albo sześcioma bateriami „C”, albo z 9 woltowego zasilacza prądu przemiennego i wykorzystuje trzy pokrętła sterujące do ruchu w pionie i poziomie oraz regulację trajektorii piłki.

ODYSSEY 300


Odyssey 300 została wydana w roku 1976. W przeciwieństwie do poprzednich dwóch produktów firmy Magnavox, 300 miało konkurować bezpośrednio z Coleco Telstar. Podobnie jak Telstar, Odyssey 300 wykorzystuje układ logiczny AY-3-8500 jako swoją logikę i była jedną z pierwszych dedykowanych konsol, które wykorzystywały pojedynczy układ scalony, a nie wiele układów komputerowych lub logikę tranzystorowo-tranzystorową. Odyssey 300 ma te same trzy gry, co Odyssey 200, chociaż dzięki zastosowaniu AY-3-8500 ich rozgrywka bardziej przypomina grę Pong niż poprzednie gry Magnavox; nie było kontroli poziomej, kąt piłki został zautomatyzowany, a gry są kontrolowane za pomocą jednego pokrętła zamiast trzech. W przeciwieństwie do 200, konsola Odyssey 300 ma trzy poziomy trudności: łatwy, średniozaawansowany i ekspert. Również dzięki wdrożeniu AY-3-8500 300 wprowadziła cyfrową punktację na ekranie.

ODYSSEY 400




Odyssey 400 została wydana w 1976 roku. Jest to zaktualizowana wersja Odyssey 200 z automatycznym serwowaniem i z cyfrową punktacją. Konsola ma te same trzy gry, co Odyssey 200 - Smash, Tennis i Hockey - i ma te same trzy pokrętła sterujące dla ruchu w pionie, ruchu w poziomie i zmiany trajektorii. Dodatkowy układ Texas Instruments zastosowano do wdrożenia punktacji na ekranie; zrezygnowano z mechanicznych suwaków punktacji jak w 200.

ODYSSEY 500




Odyssey 500 została wydana w 1976 roku jako najbardziej innowacyjna wersja Odyssey 300 i 400. Odyssey 500 to zasadniczo luksusowa wersja Odyssey 400 z kilkoma istotnymi ulepszeniami. 500 zawierała kolorową grafikę (pierwsza maszyna z serii Odyssey, która posiadała kolory) i zastąpiła standardowe paletki sprajtami reprezentującymi sportowców z różnych gier: tenisistę, smashistę (?) i hokeistę. Trzej gracze i trzy pola gry są wybrane za pomocą osobnych przełączników; gry zostały więc wybrane przez dopasowanie gracza do odpowiedniego pola gry. Oprócz gier Smash, hokeja i tenisa, Odyssey 500 zawierała czwartą grę, Soccer, wykorzystującą grafikę gry Smash z polem do gry w hokeja. Jednak w przeciwieństwie do Odyssey 400, 500 nie obsługuje czterech „graczy” na ekranie. Podręcznik Odyssey 500 potwierdził, że grafika odtwarzacza, ponieważ ma różne rozmiary, zasadniczo reprezentuje różne opcje trudności. Co ciekawe, podczas gdy Magnavox wykorzystywał „niedopasowanie” graczy i pól gry, aby sprzedawać Odyssey 500 jako czwartą grę, pozostałe pięć możliwych kombinacji gier nie było reklamowanych ani dokumentowanych. Odyssey 500 oferuje automatyczny serwis, wyświetla cyfrowe wyniki na ekranie między grami i zapewnia ręcznie regulowaną prędkość piłki. Podobnie jak we wszystkich poprzednich urządzeniach Odyssey, zasilanie jest dostarczane za pośrednictwem zasilacza sieciowego lub sześciu baterii „C”.

ODYSSEY 2000



Odyssey 2000 została wydana w 1977 roku 2000 był w zasadzie zaktualizowaną wersją Odyssey 300. Podobnie jak 300, Odyssey 2000 wykorzystuje rozwiązanie jednoukładowe AY-3-8500 (które jest również używane w Odyssey 3000). Odyssey 2000 jest przeznaczona dla dwóch graczy i używa jednego obrotowego pokrętła do kontroli gry każdego gracza zamiast trzech pokręteł używanych we wcześniejszych konsolach do gier Magnavox. Oprócz odmian gry w tenisa, hokeja i squasha („Smash”), Odyssey 2000 dodaje wariant treningowy squasha dla jednego gracza. Punkty zdobyte podczas gry są wyświetlane u góry ekranu, gdy każdy gracz zdobywa punkty, a zwycięzcą zostajr pierwszy gracz, który zdobędzie 15 punktów. Podobnie jak wcześniejsze modele Odyssey, 2000 jest zasilana albo z sześciu baterii „C”, albo z opcjonalnego zasilacza sieciowego.

ODYSSEY 3000



Odyssey 3000 została wydana w 1977 roku i posiada te same warianty gry jak Odyssey 2000 (tenis, hokej, Smash). Maszyna jest skonfigurowana dla dwóch graczy, ale dostępny jest także tryb ćwiczeń pojedynczych dla Smash. Trzypozycyjny przełącznik HCP pozwala graczom ustawić poziom umiejętności, a dodatkowe elementy sterujące pozwalają graczom wybrać automatyczne lub ręczne podanie, prędkość i kąt odchylenia piłki (20 lub 40 stopni). W przypadku Odyssey 3000 firma Magnavox porzuciła swoją starą konstrukcję obudowy z bardziej nowoczesnym stylem. Sama konsola jest bardziej kątowa i mniej zaokrąglona; dwa płaskie przyciski służą do obsługi i resetowania a pokrętła ustawień konsoli zostały zmniejszone. Odyssey 3000 używa płaskiego okrągłego pokrętła do wybierania różnych gier i w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich dedykowanych konsol do gier Odyssey, ta posiada odłączane paletki do gier (bez żadnych przycisków). Odyssey 3000 jest zasilana albo z sześciu baterii „C”, albo z opcjonalnego zasilacza sieciowego.

ODYSSEY 4000



Magnavox zakończył linię konsol do gier razem z Odyssey 4000. Dedykowana konsola Odyssey 4000 została wydana w 1977 roku. Oparta na układzie jednoukładowym AY-3-8600, oferuje w sumie sześć gier (tenis, hokej, piłka nożna, koszykówka, smash i Gridball oraz zawiera tryb ćwiczeń do gry solo w koszykówce i smashu). Podobnie jak w przypadku Odyssey 3000, Odyssey 4000 oferuje zmianę umiejętności dla początkujących, półzawodowych i profesjonalnych poziomów umiejętności. Dodatkowe funkcje obejmują automatyczne podawanie i zmienne prędkości piłki. W przeciwieństwie do Odyssey 3000, Odyssey 4000 wyposażono w odłączane joysticki. Układ AY-3-8615 umożliwił Odyssey 4000 wyświetlanie swoich gier w kolorze zamiast czarno-białej grafiki. 4000 jest zasilana tylko przez dołączony zasilacz sieciowy.

ODYSSEY 5000



Odyssey 5000 powinien zawierać dwa chipy, MM571068 National Semiconductor i MUGS-1 firmy Signetics i zawierać w sumie siedem gier (tenis, hokej, siatkówka, koszykówka, nokaut, czołg i helikopter), które z wariantami można rozszerzyć do dwudziestu - cztery różne gry. Konsola pozwalała grać maksymalnie czterem graczom i zawierała tryb ćwiczeń do gry solo z komputerem. Nie została jednak wydana i pozostała w fazie rozwoju.

Holenderski producent elektroniki - Philips zakupił Magnavox w 1974 r., po czym zaczął wydawać własne wersje konsol Odyssey w Europie.

PHILIPS ODYSSEY 200



Philips Odyssey 200 jest taki sam, jak jego amerykański odpowiednik. Wydany w całej Europie w 1976 r., został zastąpiony przez Philips Odyssey 2001 w 1977 r.

PHILIPS ODYSSEY 2001


Philips Odyssey 2001 to wersja Magnavox Odyssey 4000 firmy Philips, z różnicami w oferowanych grach i użyciem odłączanych paletek zamiast joysticków. Wydana w 1977 roku Philips Odyssey 2001 oparta jest na chipie National Semiconductor MM-57105, na którym można grać w tenisa, hokeja i squasha i zapewnia pełny kolor i bezpośredni dźwięk w telewizorze.

PHILIPS ODYSSEY 2100


Philips Odyssey 2100 została wydana w 1978 roku i wykorzystuje tę samą obudowę, co wersja 2001. Korzystając z układu National Semiconductor MM-57186N, Philips Odyssey 2100 obsługuje 6 gier z wieloma odmianami: Wipe-Out (Breakout Style, 7 wariantów), Flipper (7 wariantów), tenis (2 warianty), piłka ręczna (2 warianty), hokej na lodzie (2 warianty), piłka nożna (3 warianty).

W podziękowaniu grupie Lubie Stare Gry za udostępnienie
https://m.facebook.com/groups/631424420349910

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Breakout - Pong z cegiełkami

Raz, a dobrze - Kee Games i ich Tank.

Interaktywna fikcja - początek przygodówek i gier point'n'click